Pod koniec lat siedemdziesiątych studiowała filologię, historię i historię literatury, odbyła również studia translatorskie. Po nich zajęła się tłumaczeniami poezji i prozy z hebrajskiego na polski i z polskiego na hebrajski. Debiutowała w 1987 przekładem wspomnień Marii Hochberg-Mariańskiej i Mordechaia Pelega pt. Wśród przyjaciół i wrogów. Poza gettem w okupowanym Krakowie. Tłumaczyła m.in. opowiadania Leo Lipskiego, Marka Hłaski, Hanny Krall, Henryka Grynberga, wiersze Wisławy Szymborskiej.
Pierwszy tomik własnych wierszy (w języku hebrajskim) ogłosiła w 1994, a prozy - w 1999. W Polsce ukazało się 5 jej tomików poetyckich: Egzamin z Zagłady (1994, 1998) Nie zdążyłam (1998) Tu i tam (1999) Wdychać głęboko (2002), Spóźniona (2016), a także zbiór opowiadań Osmaleni (1999) oraz książki Podwójny krajobraz (2008) i Życie – tytuł tymczasowy (2014).
Utwory Irit Amiel drukowano m.in. w paryskiej Kulturze i Zeszytach Literackich. Dwukrotnie nominowana do nagrody Nike. W 2014 otrzymała Honorową Nagrodę Miasta Częstochowy w dziedzinie kultury. W tym samym roku po raz ostatni odwiedziła Częstochowę.
Filmowy zapis jej wizyty w 2014 r. (To jednak ja zwyciężyłam - Irit Amiel)
Przy okazji przyznania Irit Amiel Honorowej Nagrody Miasta Częstochowy w dziedzinie kultury tak pisano o jej twórczości i autobiograficznej ostatniej książce:
„W swoich zbiorach opowiadań i tomach poetyckich zawsze trzymała się blisko swoich przeżyć, czego naturalnym przedłużeniem stał się wybór autobiografii jako najlepszej z form do opowiedzenia o sobie. „Życie – tytuł tymczasowy” to rzecz wyjątkowa pod wieloma względami. Poprzez zapis w drugiej osobie autorka poprzestawiała role - zamiast czytać o życiu Irit Amiel czytamy o sobie. Widzimy jakby siebie w czasie sielskiego dzieciństwa w przedwojennej Częstochowie, później przeżywamy katastrofę i dramat samotności, po czym szukamy szczęścia w Nowym Kraju, budując rodzinne gniazdo z dala od wojennego zła, którego „zawiązki” wciąż jednak tkwią w podświadomości. Nie ma tu oskarżania, ani wypominania krzywd, są wydarzenia, przypadki, życiowe decyzje, które kierują ludzkim losem. Jest narodzenie się na nowo, jest afirmacja i perspektywa Ziemi Obiecanej. Jednak w tle towarzyszy jej cień getta, transportu Żydów do Treblinki, śmierci rodziców i bliskich.
Dla częstochowian książka ma dodatkowe znaczenie, przypomina o około trzydziestu tysiącach Żydów, którzy tu mieszkali, żyli obok, a teraz ich nie ma…”
cz.info.pl; źródło i foto: BP UM Częstochowa