W cyklu, obok portretów wykonanych w naturalnym otoczeniu, znajdują się obrazy z życia codziennego, uroczystości religijnych, reliktów architektury drewnianej oraz pamiątek o szczególnym znaczeniu dla opowiedzianej historii.
Beskid Niski długo nie był celem moich wyjazdów. Są przecież w Polsce masywy piękniejsze, dziksze, wyższe. A jednak, w miarę jak docierała do mnie nieodwracalność zmian w naszym krajobrazie kulturowym i świadomości mieszkańców wsi oraz jak narastała we mnie niechęć do wdzierającej się w nasze góry komercji, coraz częściej odczuwałem przyciąganie tego miejsca. Może tam doświadczę jeszcze czegoś prawdziwego? – myślałem. W kwietniu 2014 r., pojechałem w to najrozleglejsze polskie pasmo górskie po raz pierwszy. Zwiedzałem cerkwie, cmentarze, ale przede wszystkim słuchałem ludzi. I kiedy tak, z notesem w kieszeni i starym kliszakiem 6×9 w torbie, wędrowałem od chyży do chyży i poznawałem dzieje ich mieszkańców, poczułem dotyk historii. Beskid Niski wchłonął mnie, poraził autentyzmem i szczerością. Przyprawiał o dreszcz siłą wydarzeń, o których słuchałem.
„Wieś jurajska”. Złożony z 35 fotografii reportaż to etnograficzny zapis życia rolników mieszkających w gminach Janów, Niegowa, Olsztyn i Przyrów. Projekt skupia się na najbardziej tradycyjnym wizerunku wsi, który w coraz szybszym tempie odchodzi do przeszłości. Bohaterami foto-eseju są rolnicy gospodarujący samodzielnie na kilku – kilkunastu hektarach, silnie przywiązani do ziemi i pracy na roli. Cykl zawiera zarówno obrazy codziennych czynności gospodarskich, prac polowych, jak i chwile odpoczynku, posiłków, świętowania i wyrażania uczuć religijnych. Autor utrwalił także ostatnich rzemieślników, artystów samouków oraz sceny z tradycyjnych targów wiejskich.
Lubiłem wieś, odkąd pamiętam. Mimo, że niemal całe życie mieszkałem w mieście, wiejska rzeczywistość nieustannie mnie fascynuje. Przyciąga bezpośrednim związkiem ludzi z przyrodą, krajobrazem i kulturą materialną, którą ukształtowała wielowiekowa, rolnicza tradycja. Na początku XXI w. zdałem sobie sprawę, że zbliżają się istotne zmiany. Na Jurze procesy te miały wkrótce doprowadzić do zupełnego przeobrażenia funkcji i wyglądu wielu miejscowości oraz utraty ich tożsamości regionalnej. Ale nie chciałem dokumentować tego procesu. Pragnąłem utrwalić obraz wsi jako miejsca, w którym małe gospodarstwa rodzinne produkują żywność na sprzedaż i swoje potrzeby. Zatrzymać w kadrze codzienną pracę, obrzędy i charakterystyczne dla regionu długie, drewniano-kamienne domy. Miałem świadomość tego, że nadszedł ostatni moment dziejowy, aby to zrobić.
Krzysztof Pierzgalski jest absolwentem Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego. Zajmuje się fotografią reportażową, dokumentalną i przyrodniczą. W 2005 r. rozpoczął współpracę z magazynem National Geographic Polska, dla którego wykonał kilka foto-esejów poświęconych polskiej przyrodzie. Publikował również w miesięcznikach FOTO, Poznaj Świat, Podróże oraz portalach Twój Przekrój, National Geographic Traveler i brytyjskim Life Force Magazine. Autor wystaw indywidualnych o tematyce podróżniczo-etnograficznej. Laureat konkursów fotograficznych. Interesuje go człowiek w relacji ze środowiskiem naturalnym. W Polsce dokumentował społeczności rolników na Wyżynie Częstochowskiej, Łemków i juhasów beskidzkich. Podczas wypraw trekkingowych – m.in. kultury pasterskie Mongołów, Ewenków, Kirgizów, Indian andyjskich, zwyczaje weselne Hucułów oraz obrzędy we wsiach-twierdzach na Kaukazie.
www.pierzgalski.com
Wernisażowi będzie towarzyszył koncert muzyków w składzie: Aleksandra Kowalska (wokal, gitara klasyczna) i Magdalena Michalak (wokal) – z zespołu IMPAST, Marcin Myga (gitara basowa akustyczna), Bartosz Sadlej (gitara akustyczna) oraz poezja Małgorzaty Januszewskiej.
7 lipca - Krzysztof Pierzgalski „Ślady / Wieś jurajska” - godz. 19.00
Ośrodek Promocji Kultury „Gaude Mater”, ul. Dąbrowskiego 1
cz.info.pl; źródło: OPK „Gaude Mater”
