Po drugie, w czasach PRL, 2 maja obywatele mieli nakaz zdejmowania flag, tak aby nie były one wywieszone podczas nieuznawanego przez władze święta 3 maja.
W obnoszeniu się z barwami wciąż daleko nam do Amerykanów i mieszkańców państw skandynawskich, z których większość flagę posiada (zazwyczaj wywieszoną przez cały rok przed domem).
Dla obywateli USA jest to forma pokazania, że choć wywodzą się z innych krajów, to są dumni z bycia Amerykanami. Z kolei Duńczycy kontynuują wielowiekową tradycję. Ich flaga jest prawdopodobnie najstarsza na świecie.
W przeciwieństwie do Skandynawów Polacy niewiele wiedzą o narodowej symbolice. Jako jeden z nielicznych krajów na świecie nie mamy protokołu określającego, jak eksponować flagę, np. w jakiej kolejności wywieszać barwy Polski, Unii Europejskiej i danego miasta, czy też gdzie zawiązać żałobny kir.
Polskie barwy narodowe kształtowały się na przestrzeni wieków i mają jako jedne z nielicznych w świecie pochodzenie heraldyczne. Wywodzą się z barw herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. 7.02.1831 Sejm Królestwa Polskiego podjął specjalną ustawę dotyczącą barw polskiej flagi. Wcześniej obok barw biało - czerwonych używane były także inne barwy. W 1919 roku biel i czerwień uznano oficjalnie za barwy państwowe. W symbolice polskiej flagi biel pochodzi od bieli orła, będącego godłem Polski oraz bieli Pogoni - rycerza galopującego na koniu, będącego godłem Litwy. Oba te godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych.
cz.info.pl